In het weekend van 22 juni gaan we met ons drie richting Stille Kempen. We maken twee grote tochten in twee dagen,met een overnachting in een trekkershut op het Provinciaal Domein in Mol. Kijk er naar uit. De bosrijke omgeving moet ons bekoren. Hopelijk kunnen we ’s avonds van een mooie sterrenhemel genieten in ons ‘hotel’… Vakantiegevoel moet het in ieder geval worden. Een zware test om te zien hoe het met onze fysiek staat…

Hein heeft een dagje Asse voorzien. Eén probleem : door zo vroeg te vertrekken is hij toch zijn papieren vergeten,zeker ? We stappen blind en na 800 m blijkt al dat we een afrit hebben gemist. Maar onzen techneut is op alles voorzien: via de GPS komen we er wel. Schitterend weer en dito streek! Maar zeer heuvelachtig zeg maar ‘berg’achtig! Er wordt gelachen en gezeverd,zo hoort het en gaan de kilometers voorbij. We passeren bij de hoeve van Kaat Tilley waar de schone dochters bezig zijn met de voorbereidingen van ‘Tribute to Kaat Tilley’. Els en Krista wachten ons op in Asse om uit te blazen (wij dan toch). De kinderen worden zot als even later twee ‘Thuis’-acteurs ( Louis en Mira?- ben nu zo geen volger) de brasserie binnenvallen. Op de foto natuurlijk! Totaal 24 km gedaan. Hopelijk verteer ik de bergskes goed… Volgende week starten we met wat reclame..en we zien wel waar we stranden.

Vandaag stippelde onze Jean een tocht uit langs de fietsknooppunten richting Waasmunster. Wederom prachtig lenteweer. In Baasrode laten we ons overzetten,enfin als de schipper goesting heeft. Schone wegen via Kalken en Hamme. Waasmunster halen we niet,dus wordt het Hamme. Onze eega’s zijn het zo naderhand al gewoon om samen met de stappers te middagmalen( moeten ze ook nie koken, goe gezien). Afspraak in Hamme,de drie Goten. Na het eten keren we rechtsomkeer naar huis ( met de voetjes).In totaal 32 km. Tevreden, geen noemenswaardige last. Ah ja, tussen haakjes kinesisten of masseuses die zich op 09 en 10 augustus kunnen en willen vrijmaken mogen zich altijd melden…. We zullen het kunnen gebruiken en onze eeuwige dankbaarheid heb je nu al!

De drie musketiers spreken af aan Theater De minne om via Moorsel naar de abdij van Affligem ne goeie trappist te gaan drinken. Aftrap om half 9,de communie gaat juist beginnen,zie. Onzen Hein is 2 dagen geleden geopereerd aan de schouder,maar is paraat. Zou de verdoving nog niet zijn uitgewerkt of is hij zo super gemotiveerd ? Fantastisch weertje.Tijdens de wandeling worden de ambtenaren, de zelfstandigen en de banken grondig doorgelicht…lachen geblazen! In het Kravaalbos vertelt Nonkel Hein spontaan de legende van ‘de klok va Mauzel’ en we kijken onze ogen bewonderend uit op het hoogste punt van Mauzel (79 m!). En de gids ,hij ploegde voort. Dit smaakt naar meer. Ik klop van contentement een paar keer op Hein zijn schouder en merk het te laat op. Hij doorstaat de pijn… ’t is zo gezellig dat we afspreken dat ieder om de beurt een route plant en zorgt voor sappige verhalen.Els, Krista en de kids komen ons ophalen aan de abdij. Een goei portie beenhesp of een slaatje in ons kas slaan en dan naar huis…en een kremmeken ? Jan en Dirk beslissen op het laatste moment om nog te voet terug naar Baardegem statie te trekken (de beenhesp en de pasta moeten er terug af!). We hebben nog wat reserve. Er wordt afgeklokt op 29,8 km. Volgende afspraak op 09 mei. Benieuwd naar waar, Jan organiseert. De vrouwtjes komen ons ’s middags terug gezelschap houden. Els schiet ’s avonds terug in gang met een deugddoende beenmassage… lekkel. Bij Hein en Jan hoogstwaarschijnlijk hetzelfde. Nu voorbereiden op 9 mei.