1 mei was voor mij vandaag een echte dag van de arbeid. Gearriveerd in Larrassoana,tocht van 27 km. Na gisteren vrij goed gerecupereerd: spieren stijf maar dat liep ik er in de eerste kilometers wat uit. In een klein supermercatoken vroeg een chorizzoworst en wat kaas gekocht. Daarna in een barretje een “bocadillo”(broodje) voor ’s middags en een lekkere café Americano op een terrasje…zaalig. Een babbel met een Hongaar die fietste vanuit Boedapest. Er volgden enkele zware klimmen met fantastische vergezichten- volop in de bossen- en dat gecombineerd met een blauwe hemel en gieren in de lucht (allez toch ene). Inderdaad een van de mooiste etappes. Ook helemaal alleen, weinig of geen medestappers in het begin. Er moest wel nog wat afgedaald worden en dat was geen pretje. Een aanslag op de knieën die het al zo lastig hebben… Zeer lastig. Aangekomen in Larrasonia waar ik een Albergue San Nicolas vind. Supergoed en proper,we slapen deze keer niet gemengd maar 6 mannen bij mekaar. Ook Frank uit Texas die ik op de etappe tegenkwam en de eerste dag ook in mijn herberg in Saint Jean sliep. Opvallend hoeveel vriendschap je hier ontmoet. Ik had het me wat voorgesteld maar je moet het meemaken om het te voelen: wildvreemden die zonder vragen helpen als ze zien dat er een probleem is, iedereen supervriendelijk, positivisme troef. Wat een verschil met de wereld waarin we dagelijks worden meegesleurd. Hier is het niet ieder voor zich, maar iedereen helpt iedereen! Hoeveel ‘ola’s’ ik al niet heb moeten beantwoorden, de lokale bevolking is super. Ik probeer mijn zielige Spaans boven te halen. Ze vinden dit hier fantastisch en zijn dan ook zeer behulpzaam. Ik kwam onderweg ook Toon en Els,de Dutchman zijn vriendin nog tegen alsook 5 personen bij wie ik in Saint Jean verbleef. Simon,een Nieuw-Zeelander lijkt ook mijn type – is een nieuwe room-mate. Precies of we mekaar al jaren kennen. “Hi Dirk ” (ze spreken het uit als Duirk): Ann uit Ierland, Jim uit Ierland, Bruno en Marilia uit Brazilië en Frank uit Texas. Straks samen eten. Salud! Morgen richting Pamplona,de eerste grote stad.
10 thoughts to “Maandag 1 mei – werkendag!”
Hi duirk,
ik lees dat je goed gezelschap hebt gevonden,maar nu is je naam DUIRK DE PELGRIM.
je hebt de tweede dag overleefd nog 36 te gaan,ik moet je toch motiveren he.
Doe de groeten aan john uit texas en santé
groetjes uit lebbeke
oma nelly x
Dikke bees terug x
veel succes dirk heb het ook gedaan maar dan van in san sebastiane een jaar of 5 geleden de kustroute zeer zwaar maar heel mooi samen met mijn broer en een slechtziende vriend van mijn broer
Hallo Duirk!!
Ik heb de indruk dat je al vrienden hebt bij gekregen ,spannend toch.
Geniet er ten volle van en tot een volgende keer.
moe
Gelukkig was het weer vandaag beter dan de hel gisteren. Nog 35 dagen te gaan en ik kan je verzekeren, wij volgen je op de voet. Heel veel succes , drink een goed glas wijn en smeer je spieren in voor morgen. Vele groetjes van je schoonzus.
Hoi Dirk, helaas zijn we niet tot bij jou thuis geraakt voor je vertrek . Dus willen we je hierbij goeie start van deze reis wensen, goeie moed, ‘ n uitstekende conditie en dito ledematen en veeeel nieuwe kennissen. .We zijn benieuwd naar je verhaal iedere dag. ’t Beloofd ‘ n avontuur te worden en ik denk dat we wel af en toe in je schoenen willen staan en soms ook niet zoals gisteren toen je in de hel zat. Groetjes
Veel plezier met den John uit Texas. En morgen weer fris op pad voor de volgende etappe. Je blog wordt intussen stevig gelezen, merk ik. Misschien kan je achteraf je memoires eens bundelen 🙂
Hé Dirk… leuk om dit allemaal te kunnen volgen ! In Pamplona ben ik ook al eens geweest waar ze de stieren loslaten in de straten… hopelijk krijg je zo geen wilde stier achter u aan… succes ! 😉
Hoi Dirk,proficiat,de eerste dagen zijn de moeilijkste,maar je bent goed bezig lezen we.Eric herinnert zich de eerste dagen zoals jij ze beschrijft!
Internationale ontmoetingen van in Saint Jean,levensverhalen moedigen aan.
We wensen je dag na dag nieuwe ervaringen.
Tot horens en schrijfs.Marinette met Eric
Dirk,
Je maakt me ongelooflijk jaloers, de kennismakingen, de natuurlandschappen, wslk ook wel het lekkere eten, juist het weer kan misschien wat beter ;-). Een goeie start genomen en een ervaring voor de rest van je leven… Geniet er ten volle van zou ik zeggen.