Vrijdag 19 mei – natuur!

Het nachtje in het hotel heeft me deugd gedaan. Om 6u45 word ik letterlijk uitgezwaaid door de vriendelijke receptionist van het hotel. Dit in tegensteling tot de kip van gisteren achter de balie. Nee, ik ben haar niet vergeten ????. Deze is zeker niet met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Prachtig toch om zo de dag te beginnen. Leon is verlaten, er wandelen enkel peregrino’s door de straten. Eer je echt buiten de voor (- of achter)steden bent duurt het nog bijna een uur. Ook niet de mooiste buurten. Na 7 km kan je kiezen tussen de kortere en -weeral-parallele weg met de autoweg of de langere alternatieve weg. Ik moet niet lang twijfelen: ik kies de alternatieve weg, de meesten kiezen de kortere lelijke baan. Ik beklaag het me zeker niet: in volle zon door eindeloze natuur met als ongeloofelijk toetje de monniksgieren die boven je hoofd in de vrije natuur sierlijk door de lucht klieven. Wat een wonderbaarlijke schoonheid! Ik kijk constant naar boven en het schouwspel maakt de lange 5,6 km veel draaglijker. Ik krijg er gratis een roofvogelshow bovenop. Mijn erbarmelijke fotografische capaciteiten en mijn beperkte smartphone zorgen er voor dat ik bijna geen enkele gier (of keizersarend?)- Ik moet dit eens aan Ruben Meert vragen!) deftig kan vastleggen op  foto????. Maar deze ervaring neemt niemand me nog af. De anderen zullen ook wel genoten hebben van de auto’s langs de weg ????. Ze zullen wel vroeger arriveren dan ik. Ik geef er na 21 km de brui aan in Villar de Mazarife en stap een albergue binnen met een prachtige voortuin. De hospitalero’s zijn zeer vriendelijk. Ik ben pas de vierde en ik kan nog kiezen welke van de 27 overgebleven bedden ik neem. Aan ’t vensterken en aan een pries????. T zal vannacht hevig kunnen worden met 30… Ik zal mijn tochten wat moeten inkorten aangezien ik Jan pas volgende week zaterdag tref. We moeten het nog eens goed uitrekenen????.

Er zijn drie dingen die je op de camino niet mag verliezen of vergeten: je credencial (anders kom je nergens meer binnen), je smartphone ( met alle gegevens en foto’s op) en je centen. De rest is vervangbaar. Dus hier let ik extra op. Niet dat je moet vrezen dat het gestolen wordt. Dit is hier anders dan in de “gemene” wereld waar ik binnenkort terugkeer.  Alle spullen blijven onaangeroerd, smartphones en tablets worden opgeladen zonder wantrouwen. Iedereen heeft respect voor elkaars spullen. In de ‘echte’ wereld is een smartphone die onbewaakt ligt op te laden na 15 minuten foetsjie…  Het respect en vertrouwen is hier groot. Bijna dacht ik dat ik mijn powerbank van Eandis was kwijtgespeeld, maar ik had ze te goed weggestoken????. Hier is ook geen standenverschil: iedereen is gelijk, je ziet het er niet aan of iemand rijk of arm is. Tof, toch? Naast mij ligt John, een 22-jarige Ier die gisteren in Leon vertrokken is voor zijn tocht. Zijn ouders zijn doodongerust. Hij is onzeker en vraagt aldoor informatie aan de” doorwinterde” pelgrim die ik nu ben- als ze horen dat je 30 april op de berg hebt overleefd ben je hier een kleine held????. Hij is steeds sterk overbeschermd geweest door zijn ouders en wou bewijzen dat hij zelfstandig kan functioneren. Deze stap is wel drastisch maar zo mooi. Zijn reden om de camino te doen is super en hij gaat hier sterker uitkomen,daar ben ik zeker van. Voor een 22 jarige onzekere jongeman getuigt dit van lef. Deze jongen ligt me wel. Hij toont me een app waardoor zijn moeder hem via tracking kan volgen. Hij lacht. Hij is wel niet zo goed voorbereid: slechte schoenen niet ingelopen, zaken die hij kan missen,mama heeft “zijn valies” gemaakt,dit is duidelijk????. Maar hij komt er wel, ben ik zeker. Ook Diane uit Californie leer ik kennen, een Trump-haatster, het klikt direct????. En Priya,een jonge Canadese die ik al een paar keer ben tegengekomen op de camino. Zij ontfermt zicn ook over John,mooi om te zien.

Terwijl ik dit schrijf ligt er boven mij een jonge dikke Duitser te roenken dat het niet schoon meer is. Gisterenavond grote Jan en zwaar gedronken. En nu moet ik het uitzweten. ????.Dit kan ik niet gewoon worden, maar deze pippo is dubbel vervelend omdat hij er zelf voor gezorgd heeft door het drinken. Arme John, hij weet direct hoe de nachten er in de camino kunnen uitzien. Hopelijk heeft zijn moeder zijn oordoppen meegegeven ????.