Twee weken geleden beloofde ik aan familie dat ik zeker nog te voet ging langskomen… wel, belofte maakt schuld en dus trok ik zondag 2 augustus mijn stapschoenen aan voor een tocht van ongeveer 25km (heen en terug). Ik vertrok aan een strak tempo en mocht het halverwege al bekopen… ik voelde precies een blaar… Ja lap! Raar vond ik, want vorige week stapte ik een dikke 40 km zonder last te hebben. Daarnaast zorgde de brandende zon ervoor dat ik goed begon te zweten. Toen ik aankwam bij mijn familie in Mollem, waren deze juist bezig aan hun middagmaal. Het leuke was wel dat er een extra bordje klaarstond voor mij! Benen onder tafel schuiven, eens goed eten (en het was zeer lekker!!!) en terug vertrekken. Op aanraden van mijn nonkel nam ik een andere route die veel mooier was. Ik wandelde langs een beekje, bosjes en open velden. Echt prachtig! Voor ik naar huis ging heb ik nog een korte tussenstop gedaan bij mijn grootouders. Eenmaal thuis kon ik de schade opmeten. Een drietal blaren… terug met de voetjes op de grond dus. Misschien ga ik nog wel speciale kousen kopen op de kans op et ontstaan van blaren de doen dalen. Thuis een frisse douche genomen en terug vertrokken richting vrienden waar ik was uitgenodigd om ook eens goed te gaan eten (wat heb ik toch geluk!). Deze keer wel met de auto, want ik wou de voetjes sparen/rust gunnen. Volgende en laatste training: zaterdag 8 augustus :-)!