Vandaag 36,10 km achter de kiezen. Hamme, schone streek. Toch weer afgezien, vooral de laatste 3 kilometer. Vannacht maar om 4 u in bed,oorzaak= feest Geertje en Hendrik. Gelukkig getrouwd! Fantastische feest! Van hieruit ook nog eens proficiat! De pompoensoep zal klaarstaan in oktober. Ook al hartelijk bedankt aan alle sponsors en de vele steunbetuigingen…dit geeft poeier! De volgende weken zullen zeer rustig zijn..ik mag mezelf niet opblazen. Binnenkort gaan de 3 musketiers hun inschrijvingen in Bornem officialiseren, te voet natuurlijk!

Met volle moed de trein naar A’pen genomen om dan terug naar huis te stappen. Door een ontwakende Meir richting Schelde. Toch al wat ongerustheid want bijna onmiddellijk was er weeral een lichte pijn in mijn heup. Draaglijk, dus geen probleem, hiermee valt te stappen. Prachtig weer zorgt voor bijkomende motivatie. Zoveel mogelijk langs de Scheldedijken gestapt waardoor ik op plaatsen, waar je anders nooit komt, ben geweest. Met de veerboot de Rupel over, een welgekomen rustpunt. De heup is nog steeds draaglijk en met de benen en voeten zit het goed. In de verte verschijnt de brug van Temse, half weg mijn tocht. Naar mate de brug dichter komt begint echter mijn heup meer en meer pijn te doen. Ik voel ook dat ik compenseer om mijn heup te sparen, want ik voel ook pijn in mijn rechter been op een plaats waar ik nog nooit pijn heb gehad. Ik geraak met veel pijn tot aan de brug. Hier neem ik een half uurtje de tijd om wat te rusten. Benen omhoog op een bank. Zalig! Nieuwe kousen, een banaan en goed gedronken, we kunnen weer verder. De heup voelt terug een stuk beter. Opnieuw met volle moed stap ik verder. Het valt hier meteen op dat ik niet de enige ben die zich aan het voorbereiden is op de Dodentocht. Ik kruis verschillende malen stappers en er wordt begrijpend geglimlacht naar elkaar. Of is dit omdat mijn wandelhouding ondertussen misschien wel komisch is geworden. Stilaan wordt de pijn immers ondraaglijk. Elke stap is een inspanning geworden. Met 32km in de voeten besluit ik het thuisfront te bellen om me te komen oppikken. Verder stappen is te pijnlijk geworden en ik wil niks forceren. Deze week naar de dokter en het tot de tocht rustiger aan doen, zodat de ontsteking genezen is tegen 10 augustus.

Eens van het nachtelijk stappen geproefd. Te voet naar Dirk en vandaar ingepikt op de millenniumroute. Om 22.00u gestart en in het totaal 30km afgelegd. Ter hoogte van ’t Vat in Denderbelle verklaart een late klant van ’t Vat me goed zot, maar wenst me toch veel succes met mijn verdere training. Hij heeft toch wel wat gelijk bedenk ik me op dat moment. Om 3.15u kon ik mijn bed in. Het was pijnlijk. Last in mijn heup. Weer met beide voeten op de grond (toepasselijk niet). Het zal afzien worden. Ik wil zeker eens de grens van de 50 km nemen voor 10 augustus.

Ik wist dat ik vandaag een koninginenrit zou ‘rijden’. De mountainbikeroute rond Lokeren gedaan +-40,5km. Een eerste grote test. Vertrokken om 13.20u, aangekomen om 20.45u. De laatste kilometers waren ‘dodelijk’,heb er enkele kilometers extra door gemaald wegens verkeerde bewijzering.Totaal 43,630 km. Schone streek maar lange,rechte banen. Een supporter langs de baan stapt van de fiets en applaudiseert. Leuk! Terwijl iedereen in Lokeren op een zaterdagavond in uitgaanskledij is loopt er een uitgeputte clochard in het centrum,ze verklaren me vermoedelijk een beetje gek. Toch zeer diep moeten gaan,vooral de laatste 5 kilometers. De dag ervoor met het werk teambuilding in Ieper, daar ook 35 km gefietst met zware windstoten. Hangt precies nog in mijn kleren.Thuis gekomen bezoek van Hein en Krista.Hein vertrekt om 10u nog voor een deel van de milenniumroute,hij liever dan ik. Succes. Hij zal ’t wel halen, sterke gast. Na een nachtje slapen ben ik behoorlijk fris.Leuk om te constateren. En de hel komt steeds dichterbij!

Voetjes laten verzorgen in ’t schoonheidssalon van Tante Vicky. De voetjes natuurlijk, aan de rest is niet veel meer te doen.. Ze is één van mijn grootste fans..ik ben in goeie handen.