Frank De Boosere,de nationale weerman en voorzitter van Kom Op, wenst ons alvast via onze site veel geluk ! Tof !

We (Jan, Hein, Bart en Dirk) hebben de wandelschoenen weer aangetrokken om in Bornem onze chip te halen. Uitstekend wandelweer: een leuk maar toch aardig stekend zomerzonnetje. In St. Amands de Schelde op, daarna ging het via Branst naar Bornem Centrum, waar de sfeer er al goed in zat. In Bornem een spaghettiken gegeten, kwestie van er stevig op te staan voor de terugreis. Dodentocht leeft duidelijk al in Bornem. “Hey mannen, ge zijt twee weken te vroeg”..De ontvangst in de Sporthal, waar we de chip gingen afhalen, was tof, je merkt echt wel dat de organisatie van dit wandelevenement op wieltjes loopt. Naast onze eigen chip namen we ook de chip van Tijs mee, die op dat moment in de Colruyt aan ’t zwoegen is. Rond 14u vatten enkelen nog een deel van de terugreis aan. Niet te veel forceren na de voorbije zware tochten.

Zaterdagochtend om 7u sporen we met zijn drieën naar Gent. Schitterend weer, alhoewel. Frank Deboosere heeft ons een snikhete dag beloofd (35 graden!) en kans op hevige onweersbuien. Alle zware inspanningen zijn uit den boze, aldus Deboosere. We laten het alvast niet aan ons hart komen en vertrekken in Gent voor een tocht van 42 kilometer. Via het opvallend rustige centrum van Gent, waar late feestvierders ontwaken na een eerste dag Gentse feesten, gaat het richting Dampoort, waarna we ons langs de Schelde op weg begeven naar Destelbergen. De zon steekt een tandje bij; het wordt puffen en zweten. In het centrum van Lochristi stappen we ’s middags het parochiecentrum binnen, waar we onder meer begroet worden door een Dodentocht-oudstrijder. De broodjes en de pintjes smaken. Na een half uurtje rusten zetten we onze tocht verder. We stappen via de fietsknooppunten naar het rustieke Zaffelare. Onderweg verliest Dirk zijn T-shirt en reserve-onderbroek; zijn rugzak staat open, waardoor hij een paar honderd meter kan teruglopen om zijn spullen op te rapen (maar dat is voor Dirk, die werkelijk in topvorm zit, geen enkel probleem). Nonkel Hein maakt, na de ontkenningsfase, een heuse hallunicatiefase door. Hij gaat in paniek op zoek naar zijn zonnebril, … die keurig op zijn hoofd staat. Hein kan nu geen winkel meer voorbijgaan of hij moet er even binnen zijn; ja, de hitte eist zijn tol. Net vóór we in Lokeren de B&B van Ida en Gilbert bereiken (eindelijk), begint het plots te onweren. Maar geen nood, we zitten net op tijd onder dak. Even later arriveren de vrouwen en Tijs en kunnen we recht tegenover de B&B aanschuiven in het restaurant voor een stevige, maar welverdiende maaltijd. Na een nachtje slapen en een ruim ontbijt, gaan we, nu vergezeld door Tijs, opnieuw op stap. Via Berlare en Zele gaat het naar Dendermonde. Net vóór we het zwembad Olympos bereiken, begint het weer te onweren. Ik kan nog schuilen in de cafetaria; Dirk en Tijs, geen schrik van een beetje regen, stappen verder richting viaduct en … zijn vijf minuten later kletsnat. Leuke tocht, veel gelachen en vooral … geen fysieke problemen. Dus dat zit wel goed voor 8 augustus.