Al twee dagen last in de dijspieren achteraan. Gaat niet direct over.Toch wat paniek. Nogmaals een bewijs dat werken in den hof te vermijden is. Raad gevraagd aan kinesist: hamstringblessure – warm houden,rusten,rustig bewegen. Zou normaal binnen enkele dagen moeten over zijn. Hopelijk, want anders heb ik een serieus probleem.
We gaan de laatste week in voor de hel werkelijkheid wordt. Ik doe deze week geen (zware) inspanningen- mag ook niet van Els :p . Ik voel dat ze me voluit steunt en ik kan op haar rekenen tijdens de ganse tocht! Megabelangrijk! De sponsorlijst is lang en de centen die het zou opbrengen bij een geslaagde tocht stimuleren me enorm.Het totale bedrag aan sponsorgeld(mocht het me lukken) hou ik nog even geheim, maar het is heeel veeeel geld… Ik krijg elke dag wel bericht van een of andere supporter om ons moreel te steunen. Het weerbericht geeft 26°voor zaterdag! Het wordt zweten maar liever dat dan regen. Nonkel Hein staat nog in Zwitserland met een kapotte mobilhome- hopelijk is hij op tijd terug. Heb hem gebeld: dinsdag zou de wagen hersteld worden, hopelijk daarna huiswaarts. Hij kan wel (weliswaar moederziel alleen-Krista is al thuis met de kids) veel rusten, da’s ook het enige voordeel. Mocht iemand hem willen gaan opzoeken…hij zit in Airolo. Els en ik zaterdagnamiddag naar de Europese markt in St Niklaas getrokken. Veel lekkernijen gekocht en mijn buikje ’s avonds nog eens goe gevuld met zuiderse specialiteiten. Weer wat bijgekomen 🙁 Misschien de laatste keer …?
De wandelschoenen aangetrokken om in Bornem onze chip te halen. Uitstekend wandelweer: een leuk zomerzonnetje, niet te veel wind en vooral… geen regen. In Baasrode liepen we een tijdje langs de Schelde; daarna ging het via Branst en het fort van Bornem naar Bornem Centrum, waar de sfeer er al goed in zat. In Bornem een slaatje (onzen Dirk ne stevige spaghetti bolognaise) gegeten, kwestie van er stevig op te staan voor de terugreis. Dodentocht leeft duidelijk al in Bornem: mensen wensten ons veel moed en spraken ons onderweg spontaan aan. De ontvangst in de Sporthal, waar we de chip gingen afhalen, was hartelijk en tof, je merkt echt wel dat de organisatie van dit wandelevenement op wieltjes loopt. Naast onze eigen chip namen we ook de chip van nonkel Hein mee, die momenteel in zijn luie zetel in Italië ligt. Rond 14u vatten we de terugreis aan richting Lebbeke (uiteraard te voet, wat dacht je?). Onderweg nog efkes in de Cuytegemhoeve iets gedronken. Volgens de professionele stappenteller van Dirk (hij is echt op alles voorbereid) stapten we gisteren 40 km. Geen noemenswaardige fysieke problemen (afgezien van een storende blaar op Dirks linkerteen). Dus we hebben er goesting in.
Vandaag om 9u de trein genomen naar Wetteren. Uitstekend wandelweer: niet te warm, maar droog. Ik had een mooie wandeltocht uitgestippeld. Wat langs de Schelde gelopen richting Gent, dan richting Laarne. Via het kasteel van Laarne en het park van Harry Malter naar de Damvallei in Destelbergen. Tenslotte weer naar de Schelde en dan naar Gent-centrum. Afgeklokt op 38 km. Aan de Dampoort wachtte het gezin mij op. Samen iets gegeten in de Turkse wijk (Sleepstraat) en dan nog wat rondgewandeld op de Gentse feesten. Zeer goed geslapen.
Op 31 juli vertrokken richting Laarne. Te voet uiteraard. Eerst naar Dendermonde, dan een eindje langs de Schelde gestapt en dan via Zele naar Berlare Donk. Aan het Donkmeer een witteken van Hoegaarden gedronken en iets gegeten en daarna naar Laarne gestapt. Totale afstand: 36 km. Geen blaren, dus dat zit wel goed. In Laarne wachtte Annick me op in de B&B ’t Groene Genoegen, een absolute aanrader! Op 1 augustus hebben we de streek verkend … met de fiets. Goed gegeten, een saunake meegepikt en ’s anderendaags genoten van een stevig ontbijt. Daarna opnieuw te voet naar huis. Deze week heb ik geen tocht meer gepland. We zien wel wat het wordt.