Na een hele dag thuis te klussen besluit ik om een eerste ‘sponsortocht’ te doen. Ik spring tijdens mijn tocht binnen bij familie en vrienden om te vragen of ze willen sponsoren en zo ERKRIDO te steunen. Het is leuk om te merken dat iedereen zeer enthousiast is en graag wil sponsoren. Velen wouden me komen aanmoedigen tijdens de Dodentocht, tof om te horen! Wanneer ik passeer langs een café in Malderen word ik aangesproken. “Aan het trainen voor de Dodentocht?” vraagt één van drie mensen die buiten staan te roken. “Jaja!” Antwoord ik en ik geraak even aan de babbel. Ook al had ik deze mensen nog nooit gezien, ze wensten me veel succes. Ik nam afscheid en stapte met een brede glimlach verder naar mijn volgende sponsor. Eenmaal daar aangekomen begon het vrij hard te regenen. Ik kreeg een lift aangeboden naar huis en… deze kon ik met deze regen moeilijk weigeren. Toen ik het thuis opzocht bleek dat ik een 9-tal kilometer had gestapt. Voor een avondwandeling ben ik hier wel tevreden mee. Natuurlijk wel spijtig dat ik niet terug naar huis ben kunnen stappen.