Volgens mijn schema moest ik gisteren 25 km doen,oeps vergeten! Dan maar vroeg opstaan op zondag. Ik vertrek om 6 u 40 richting Berlare om de mountainbikeroute te stappen. Onbekend terrein, maar schijnt mooi te zijn. En dit was het inderdaad: tijdens het eerste uur van de tocht honderden konijntjes gezien ( had nochtans frisse kop). Ze maakten zich echter uit de poten van zodra mijn zware voeten de aarde deden trillen. Een stier was al dreigend wakker en gelukkig was er een dun elektriciteitsdraadje dat ons scheidde. Misschien mijn rode rugzak ? Hij was duidelijk meer van plan. Maar ’t mooiste moest nog komen: na anderhalf uur wandelen nam ik een scherpe bocht op een stille zandweg waarna ik oog in oog stond met een loslopende dog (blijkt na opzoeking een Tosa Inu te zijn). Mijn hart ging efkes een paar keer over… Hij liet me geen kans om me zelf even voor te stellen, nam dadelijk initiatief en ging tot de aanval over. Hij sprong en wou bijten, ik weerde af. Ik stapte “fluitend” door en probeerde kalm te blijven ( innerlijk was de adrenaline aan het stromen!). Ik voelde in mijn rug dat hij nog eens wou chargeren en dat deed hij. Nog eenmaal raakte hij met een “schamp”beet mijn achterwerk en vond daarna dat ik niet de maaltijd was die hij zich had voorgesteld. Wie laat er zijn hond nu loslopen ! Geen mens in de buurt !
Ik voel daarna dat ik dringend terug dien te trainen want ik had last: spierpijn billen en dijen- gevolg van Portugal, maak ik mezelf wijs (?). Kine voor hiel en knie hebben wel vruchten afgeworpen-duidelijk minder last.
Laatste 5 km regenbui,en geen vest natuurlijk. Totaal: 27,8 km- moe maar toch voldaan.Kleine beginnende blaar op rechterkleintje ( cfr 2012) Wordt voor mij weer een dubbeltje op zijn kant. Maar toch gaan we door.
