Goede nachtrust. Kan ook niet anders met een Vlaamse kamer, aangevuld met twee Zuid-Koreanen. Vandaag staat ons een etappe van 29,5 km te wachten. Het wordt warm en dat zullen we geweten hebben. Het werd een zeer lastig parcours. Zware hellingen afgewisseld met dalingen gekruid met een brandende zon en een nog altijd te zware rugzak maakten dit een van de moeilijkste van mijn Camino. Mijn knie doet weer lastig na gisteren geen last te hebben gehad. Verdomme! Maar nu kruip ik zelfs over de meet, zo dicht bij mijn doel! Ook Jan heeft afgezien. Aangekomen in Arzua geeft de teller nog 31,800 km aan. Dit mag ik niet meer laten liggen! Eén van de mooiste momenten was de liefdevolle tocht van een Italiaanse vader (hoogbejaard) en zoon (vijftiger). De vader stapt zijn Camino traag, de zoon stapt er naast, past zich volledig aan en geeft zijn vader te drinken wanneer hij ziet dat hij het moeilijk heeft. Respect en o zo mooi!

Goede wifi maar nachtrust nodig daarom korte blog. Slaapwel. Of niet…?

01.00u…oeps. Gestommel in de kamer. Mijn naaste slaper Karlos uit Spanje is er in geslaagd na een nachtje stappen om de Albergue terug te vinden en eindelijk nu ook zijn kamer. Zijn bed vinden is echter een ander paar mouwen. Ze lijken ook allemaal op mekaar. Hij probeert wel beleefd te blijven en stil te zijn. Als hij op de tast (zijn vrouw ligt onderaan????) zijn slaapstee heeft gevonden lijkt het grootste probleem voorbij. Niets is minder waar. De kleren uit-en aandoen blijkt zo mogelijk nog moeilijker. Ik hou het met plezier in het oog. De pyjamabroek aandoen is een ramp…hij heeft geen steun en gaat op één been staan, de toren van Pisa is er niks tegen. Ik zie hem naar rechts hellen en een val op zijn gezicht gaat het gevolg zijn, recht in mijn rugzak. Net op het moment dat hij zijn ‘Point of no return’ heeft bereikt heeft zijn geest nog de helderheid om zijn arm te gebruiken. Hij blijft gelukkig staan. Deze kerel was goed tipsy????????. Hij kleffert zijn bed in via het trapje (lag dan nog boven). Snurken  zit er zelfs niet meer in. Ik heb genoten van deze show. Hopelijk heeft hij een leuke avond gehad., onze zatte Karlos.

 

????

Hier geniet je ECHT van de eenvoudige dingen
Pffff

Kusjes voir het thuisfront…

Middeleeuwse pracht

Leeg en uitgeteld!

3 thoughts to “Donderdag 1 juni – zware laatste loodjes

  • Eric en Marinette

    Hallo broers Lissens,
    Ondanks wij gisteren en vandaag uw bericht niet doorkrijgen wegens slechte WiFi toch dit!Volhouden hé Dirk !De eindmeet is in zicht,al zie je van uw doel niets in die laatste kilometers.Hou de mooie beelden vast van ervoor,spreek mekaar moed in,je opzet is zo geslaagd!Een dikke proficiat en een warme knuffel van je Opstalse medeburgers.Eric en Marinette

    Beantwoorden
  • Anoniem

    Dag Dirk en jan. Dicht bij het doel! Dat zal nogal een ontlading van gevoelens zijn,maar ook spijt dat het voorbij is entoch zo verlangen naar huis bij je vrouwtje(zij ook verdient een dikke bravo )en familie. Dit is iets wat ze je niet meer kunnen afpakken ook op gebied van mensenkennis . Wij zouden nog weken je verhaal willen lezen maar aan alles komt een einde. Misschien een boek uitgeven met je verhaal +foto’s? Dikke bravo voor zoveel moed! Ook jan bravo ! Tot ziens eens hoop ik . mj

    Beantwoorden
  • Herbert

    Thanks for the info, it was very helpful. https://www.cleansway.com/mumbai-maharashtra-400074-india/business/pinupindia

    Beantwoorden

Leave a comment to Herbert Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.