Vandaag druppelsgewijs afscheid genomen van familie,buren en vrienden. De ene heeft het al wat lastiger dan de andere. Het komt nu wel heel dichtbij. Weerbericht gecheckt: het ziet er voor het vertrek nief fameus uit in de bergjes. Regen en koud. Jammer,had graag toch wat klare lucht,maar daar moet ik niet over zeuren want als je eind april vertrekt weet je dat dit je kan overkomen. Enorm veel deugddoende reacties gehad via mail en sociale media. Bemoedigend om te zien dat zovelen toch meeleven met dit zot avontuur.
Gisteren onverwacht telefoon gehad van de lokale pers (sociale media gaat verdomd snel). Of ik mijn verhaal wou doen en of er een foto af kon… Dadelijk mijn twee goede doelen gecontacteerd om me te flankeren. In de bib toffe babbel gehad met Nele (HLN) en Pierre (Nieuwsblad). Kristien van Erkrido en Pieter van het Revalidatiecentrum kwamen me steunen.
Nogmaals dank aan iedereen die begaan is met de queeste. Rugzak toch nog eens uitgepakt en terug ingepakt. Nu 11,90 kg. “De Warre” hangt al aan de rugzak ( later meer over De Warre) en ook Dorien van Eric en Kristien zal de hele weg via haar foto bij mij zijn.
Laatste avond met Els. Genieten dus.
